Weersvoorspellingen

John Knightley voorspelt in Emma dat het zal gaan sneeuwen. Tegenwoordig zijn er uitgebreide modellen om het weer te voorspellen en apps waarmee iedereen het weer heel precies kan volgen. Dat was toen nog niet zo…

In de 18e eeuw voorspelde men het weer op basis van observaties, almanacs (beschrijvingen van het weer in het verleden) en ‘indicator journals’ (hoe de maan, wind en wolken, gedrag van dieren een aanwijzing zijn voor het weer). Ze konden ‘foretell the weather’. Dit was belangrijk om plannen te maken, bijvoorbeeld wanneer te reizen of gewassen te planten.

In 1854 werd de Meteorological Office (Met Office) opgericht door Vice-Admiral Robert Fitzroy, die bekend was als kapitein van de HMS Beagle en haar reis om de wereld. Sinds 1861 wordt door de Met Office dagelijks via de Shipping Forecast gewaarschuwd voor stormen en ander weer op zee. Dit is later uitgebreid naar andere weersvoorspellingen. Een ‘forecast’ is gebaseerd op metingen op verschillende observatiepunten die zijn uitgezet op een kaart (‘weather map’).

De Met Office kon voortbouwen op eerder onderzoek, wat blijkt uit hun collectie met ‘weather diaries’. Vanaf halverwege de 17e eeuw was meteorologie in opkomst en werden er allerlei instrumenten uitgevonden om het weer te meten (zoals thermometers en barometers) en te voorspellen. In de Regency tijd kon iedereen die geld had om instrumenten aan te schaffen en de kennis kon opdoen (door trial & error of door te leren van anderen) het weer bestuderen.

Het eerste logboek dateert van 1755-1775 en bevat metingen met een thermometer en barometer die twee maal per dag werden vastgelegd. Het volgende oudste logboek is uit 1771-1813. Dr Thomas Hughes in Stroud, Gloucestershire, noteerde naast metingen ook observaties zoals van stormen, overstromingen, aardbevingen en waarneming van het noorderlicht. Hij had ook een hydrometer om luchtvochtigheid te meten. Er is ook een logboek uit 1781-1825 van de Gordon familie van Gordon Castle, in Schotland.

Er waren ook dames die meteorologie onderzochten. Een (inmiddels weer) bekend voorbeeld is Eunice Foote (1819-1888, een afstammeling van Newton) die de invloed van gassen (water, carbon dioxide, e.a.) op de temperatuur van lucht bij verwarming door zonlicht onderzocht. Ze is daarmee een belangrijke grondlegger van de huidige klimaatwetenschap.

NB. Van de Oudheid tot in de Victoriaanse tijd was ‘natural philosophy’ de term die werd gebruik om alle vormen van het bestuderen van de natuur aan te duiden. Later is dit opgedeeld in aparte gebieden van ‘science’: natuurkunde, scheikunde, botanica, biologie, antropologie, astronomie en wiskunde. In tegenstelling tot ‘natural history’ die meer beschrijvend was, hield ‘natural philosophy’ zich bezig met het beredeneren waarom natuur is zoals die is waaronder het weer.

Bronnen:
https://premium.weatherweb.net/weather-in-history-1800-to-1849-ad/
https://www.metoffice.gov.uk/about-us/who/our-history
https://www.netweather.tv/weather-forecasts/uk/winter/winter-history
https://www.quillsandquartos.com/post/snowed-in-regency-style
https://regency-explorer.net/weather/
https://riskyregencies.com/regency-weather-watchers-why-it-mattered-and-how-they-tracked-it/
https://www.bbc.com/news/magazine-32483678
https://www.britannica.com/science/weather-forecasting/History-of-weather-forecasting
https://www.washingtonpost.com/weather/2021/03/08/women-atmospheric-science/
https://en.wikipedia.org/wiki/Eunice_Newton_Foote
https://en.wikipedia.org/wiki/Natural_philosophy